Vandaag (eigenlijk gestart vanmorgen om half zeven, leuk zo’n actieve peuterdochter) ga ik weer een zuurdesembrood maken. De zuurdesem staat bij mij sinds een paar weken te gisten op de koelkast. Zuurdesem is een combinatie van een gefermenteerd tarwebloem of roggebloem met water. Fermenteren betekent eigenlijk een natuurlijke manier van bederven. Eenzelfde proces zie je bijvoorbeeld bij yoghurt, cider, zuurkool en zuurdesem dus. Wat er gebeurt bij het tot desem worden, is dat natuurlijke gisten die in de lucht zweven zich verbinden met de bloem en water. De bloem en water vul je elke dag bij. Natuurlijke (goede) bacterien eten de bloem op en laten vervolgens een bacteriescheet. Die scheet wordt op lange termijn een klein luchtbelletje in je brood. Het voeren van je ‘desemtamagotchi’ duurt ongeveer zeven dagen. Dan zijn de bacteriën sterk en talrijk genoeg om je brood te laten rijzen. Een zuurdesembrood maken kost tijd, meer tijd dan een brood maken met gist ‘uit de winkel’. De bacteriën in de desem moeten al het meel wat je gebruikt voor je brood, als het ware ‘opeten en uitscheten’. Afhankelijk van de warmte op de plek waar je je kom met brooddeeg neerzet, duurt het rijzen zo’n zes uur. Tegen vijf uur gaat het brood de oven in.
Keep you posted