Denken over doen… waarom ik vandaag geen jam maakte

Mijn blog van vandaag gaat over kiezen. Niet die dingen in je mond, ik bedoel keuzes maken. Als altijd maak ik tenminste een keer per week een keuze voor een blog onderwerp. Vaak vind ik dat heel makkelijk; granola wordt het vandaag, of.. eh ja! tandpasta. Soms vind ik het moeilijker. Niet alleen vind ik het belangrijk dat een blog een ‘dat maak je lekker zelf’ aspect heeft, ook vind ik het belangrijk dat het onderwerp me op dat moment ook echt bezig houdt. Eigenlijk wilde ik een blog schrijven over even makkelijk zelf jam maken… Lekker hoor, zelfgemaakte jam. Mocht je je daar nu op gaan verheugen…Dat blog schrijf ik vandaag bij nader inzien niet. Maar jullie houden het te goed, misschien morgen.

Waarom schrijven over ‘even’ jam maken me vandaag niet lukte was omdat er met het nadenken over de jam een hele batterij aan keuzes en gedachten opkwam. Grappig is dat, ik weet niet of jullie dat ook wel eens hebben? Dat een klein element in een plan je zo bezig houdt, dat daarmee de hele boel ‘on hold’ komt te staan. Afhankelijk van je bui kun je daar verschillende namen en termen aan koppelen. Piekeren bijvoorbeeld, of nadenken, of verschillende kanten belichten, of malen ;). Vandaag noem ik het nadenken. En het nadenken ging over de plastic zak die om het diepvriesfruit zit waar ik de jam van wilde maken…

Een of twee  jaar geleden maakte ik ook jam, potten vol. Het fruit daarvoor kocht ik van ‘mijn groentenman’ Laurenz. Geweldig, elke vrijdag een feest, want vrijdag is marktdag! Op mijn fiets, soms met de auto, beladen met twee kindertjes en een groot fietskrat. Als ik geluk had waren er frambozen of aardbeien. Geluk met frambozen? Die heb je toch sowieso op de markt in het seizoen? Zeker… maar dit waren frambozen van een andere orde; sloopfruit noem ik het. Fruit wat over een paar uur (bij frambozen is dat echt genoeg helaas) bedorven of beschimmeld gaat zijn maar nu nog net goed genoeg om er wat mee te maken. En de mazzel had ik dat ik er iets van wilde maken wat geprakt, geroerd en gekookt werd; dus kocht ik sloopfruit, voor een kleinere prijs met het grootste geluksgevoel. Soms wel 80 (!) bakjes frambozen zocht ik uit in een paar uur. 20 frambozen in een bakje, vijf gammel, tien goed, 5 weg. Soms wel eens alle 20 weg, en op naar een volgend bakje. Liters heerlijke jam maakte ik zo, van fruit wat anders weggegooid zou worden over een paar uur. Tientallen potten kaanden we weg per jaar met een zeer goed gevoel.

En ja inderdaad, tientallen plastic bakjes gooide ik weg, want daar zaten die frambozen in. Eerst in de vuilnisbak, later toen er in Rotterdam apart plastic ingeleverd kon worden ging ik naar de #plasticheroes. Gek, dat is een of twee jaar geleden. Los van dat ik nu niet meer zo makkelijk aan sloopfruit kom,  vind ik het ook grappig om te merken dat ik toen veel minder bezig was met verpakking. En dat terwijl ik nu een plastic zak om twee kilo frambozen al best een ‘ding’ vind.

Vandaag dacht ik daar over na, tijdens ons wekelijkse uurtje afvalknijperen in de buurt met mijn zoon (#lesswastetarget 2016) . Wanneer worden de consequenties van een keuze een ‘on holder’ die je afremt en wanneer word je blij van die keuzes en leveren ze meer energie op dan ze kosten? Wanneer is het de moeite waard om zeer bewust bezig te zijn met wat je verbruikt, gebruikt, aanschaft, uitgeeft? En wanneer kan je maar beter even je zelfbeschermings oogkleppen opdoen als je ziet dat mensen hun afval gewoon op straat gooien, een olietanker meer roet en vuil produceert dan miljoenen auto’s bij elkaar en supermarkten kilo’s goed eten wegmikken? Heeft het zin om zuinig te zijn op het groen in mijn tuin terwijl overal om ons heen grote oude bomen gekapt en vele struiken gekort of met de grond gelijk gemaakt worden omdat de blaadjes in de weg hangen, de wortels de stoep ondermijnen of het beleid rond ‘natuurdenken’ veranderd is. Hoe doen jullie dat? Hoe gaan jullie daar mee om? Ik vind het lastig soms.

Een betere wereld, maak je die ‘lekker zelf’ ? Is het een kwestie van doorbijten, niet stoppen, en veel lekkere jam? Ben ik pessimistisch? Ik denk het niet 🙂 Ik ben een blij mens wat het geluk en de ruimte heeft om te kunnen kiezen! Wel was ik tot overpeinzen geneigd vandaag en daar hoorde even geen lekker zelf bouwproject bij.  Ik kies ervoor deze gedachten met jullie te delen en lees graag (opbouwende) reacties.

IMG_6763
ingemaakt sloopfruit
sloopfruit citroen siroop
sloopfruit citroen siroop

 

Groeten van Suzanne

4 Comments

  1. Niky

    Héél erg herkenbaar!! Hoe meer je weet en je erin verdiept, hoe lastiger het wordt om het ‘goed’ te doen!
    Gewoon doorgaan! Je doet het altijd beter dan iemand die er niet bij stilstaat!

    1. admin

      Ha Niky, dank voor je bericht, soms rijst bij mij ook de vraag, waarom je zo verdiepen als het misschien op het grote geheel niet veel uitmaakt? is dit dan de best bestede energie. Wat vind jij?

      1. Niky

        Zolang je jezelf er goed bij voelt is de energie goed besteed. Als je (te) ver gaat en merkt dat het je meer energie kost dan het je oplevert, dan maar iets minder. Zo doe ik het tegenwoordig ?

  2. Ria

    Iedereen die bewust bezig is loopt hier tegenaan. Ik zie bijvoorbeeld hoe anders de mensen bij mij in de straat omgaan met afval. Volle zakken met plastic, uitpuilende kliko’s. Soms word ik er verdrietig van. Echter, als steeds meer mensen een bewuste keuze maken voor minder (plastic) afval, dan werpt dat vruchten af. Het maakt me ook heel trots als het ons wel lukt om nauwelijks afval te produceren. Er zijn ook steeds meer mensen die op deze manier in het leven staan. En het is, gelukkig, besmettelijk.

Geef een antwoord